Gaume Jazz : Concert No Wall, no War

No Wall no War is een balletscore geschreven door Charles Loos op verzoek van Peter Meckel, directeur van het Hidden Valley Institute of Arts California ter herdenking van de val van de Berlijnse muur in november 1989. Het schrijven begon in 1991 toen de Golfoorlog uitbrak. De muziek is daarom vol intense hoop, maar wordt ook gedwarsboomd door een diepe angst: we kunnen onderscheid maken tussen afwisselende kleurrijke lyrische vluchten en muzikale momenten die baden in een bepaalde spot. Het ballet is in 1993 in Californië gemaakt en vervolgens in 1994 opnieuw gemaakt in Aarlen, op initiatief van de Gaume Jazz en het Maison de la Culture d'Arlon. Meer dan ooit maken de emoties die dit werk oproept deel uit van een dringende en zelfs onderdrukkende huidige situatie... Vandaar het idee om dit werk opnieuw te creëren en het een plaats te geven in de jazz- en dansscènes.

Onder leiding van Charles Loos, een team van jonge instrumentalisten speelt een bijgewerkte en herschikte versie van het werk voor een kwartet waar de accordeon de piano zal vervangen en de choreografische creatie zal worden gedragen door Marie Simon, jonge Gaumaise-kunstenaar en zijn Compagnie de danse (+ / - 10 in.euses-eurs). Het idee is ook om dansgezelschappen toe te staan het werk opnieuw toe te passen.

Charles Loos werd in 1951 in Brussel geboren. Na een klassieke opleiding vertrok hij in 1972 naar de Berklee School of Music in Boston om jazzcompositie en orkestratie te studeren. Terug in Europa begeleidt hij vele jazzsolisten (Toots Thielemans, Chet Baker, Philip Catherine ...) en variëteit (Maurane) en maakt deel uit van meer experimentele groepen (Abraxis, Julverne ...).

Sinds enkele jaren is hij vooral dol op concerten en intieme opnames in solo, duo, trio, met vooral zijn eigen composities, gevoed door zeer diverse elementen: serieuze muziek, folklore, jazz van gisteren en vandaag. Deze verschillende formules hebben hem de wereld rond gebracht voor rondleidingen, festivals, radio-tv-shows, opnames en stages. Ten slotte vullen de muziek van theater en onderwijs haar activiteiten aan.

Award: « Sax » voor beste concert van het jaar in 1988 en beste record in 1992, « Django d'or » in 1997.

Lees meer (door Jean-Pol Schroëder)