Juul Anthonissen was in België een notoir jazzkenner. Hij werkte als muziekrecensent voor o.a. Humo, De Standaard, Spectator, Topics, Het Nieuwsblad. Hij was medewerker bij 'Jazz Freak' (Nederland), 'Jazz Forum' (Polen), 'Blu Jazz' (Italië) en 'Jazz Journal' (Engeland). Hij geniet een internationale reputatie op het gebied van jazz. Hij werd in '92 te Montreux verkozen tot beste jazz-journalist onder 12.500 kandidaten. Hij rganiseerde talrijke concert a.o. in H'nita Hoeve (Heist op de Berg) en heeft vele lezingen over jazz gegeven.

Juul Anthonissen was achtereenvolgens directeur van de Dienst Film, Muziek en Dans bij het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en directeur van de Academie voor Beeldende en Toegepaste Kunsten van Heist-op-den-Berg.
Hij was vooral bekend als jazzspecialist. Meer dan een halve eeuw lang was hij in diverse gedaanten in de jazzwereld actief: als journalist/publicist (o.m. voor de krant De Standaard van 1965 tot 1996), als radiomaker (voor de toenmalige Radio 1, 2 en 3), als docent (aan de Conservatoria van Brussel en Gent en in talloze Vlaamse cultuurcentra), als programmator (o.m. van Jazz Bilzen van 1966 tot 1973) enz... Van 1999 tot 2001 gaf hij een eigen jazztijdschrift uit, Juul's Halo.
In 1955 stichtte hij de Hnita-Jazz Club in Heist-op-den-Berg, waar tot op heden vele groten uit de jazzwereld aantraden, zoals o.m. Charles Mingus, Keith Jarrett, Bill Evans, Chet Baker, Sun Ra, Dexter Gordon, Jackie McLean, Clark Terry, Jim Hall en Toots Thielemans. Als stichter-voorzitter van de Zuidkempense Kunst- en Cultuurkring Hnita vzw lag hij ook aan de basis van de schildersafdeling van deze vereniging.
Juul Anthonissen werd verschillende malen onderscheiden, o.m. met de Heistse Cultuurprijs in 1996 en met de internationale Blue Bird Award in het Duitse Weinheim in 2001.

In 2017, documentaar "Juul's Ears".