En jawel, het lijkt soms verdacht veel op wat het Brad Mehldau trio doet. Neve stopt het ook niet weg. Net als Mehldau laat hij zich gaan in exquise ballads ("Not what I asked for"), is hij een volbloed romanticus en speelt hij een betoverende interpretatie van "Blame it on my youth". Hij maakt er een trage versie van waarbij die lichte, delicate aanslag opvalt.
In "Lament" creëert hij een andere sfeer. Neve haalt er een vierkoppige kopersectie bij. De muziek is plechtig en trompettist Bert Joris vat die spirituele stemming perfect. Neve, die de nummers zelf schreef, op enkele standards en twee composities van Piet Verbist na, geeft de muziek elke keer een andere wending. "It's Gone" bloeit traag open en groeit zodra de kopers invallen uit tot een licht extatische hymne om dan ingetogen te eindigen. In enkele nummers gaat het er vinniger aan toe, met dichtere akkoorden en flinkere ritmen zoals in "Bop me if you can" en "By all means". Piet Verbist en Teun Verbruggen maken dat er vaart en punch in zit. Eindigen doet het trio in een ingetogen, wat melancholieke sfeer met "Contemplation" dat langzaam uitdooft. Van dergelijke stukken krijg je nooit genoeg.
- (kvk) - De Standaard, 20-11-2004
Pas 26 en met 'It's Gone' reeds aan zijn tweede cd onder eigen naam toe: Kempenaar Jef Neve hoort niet thuis in de categorie van de laatbloeiers. Ook niet in die van de vakidioten, want tegelijkertijd met zijn jazzopleiding aan het Lemmensinstituut in Leuven studeerde hij er klassieke piano. Reken daarbij compositorische aspiraties van kindsbeen af en een (adolescenten)verleden van funk en andere grooves en het beeld van de man die alleen de weg naar de rokerige jazzkroeg vindt, kan helemaal naar de prullenmand verwezen worden. Niet dat swing, bebop en ballads hem niets zeggen, maar het geluid van het Jef Neve Trio is veel breder dan alleen dat. Samen met Piet Verbist (bas) en drummer Teun Verbruggen (opvolger van de naar New York verhuisde Lieven Venken) vormt hij een trio dat zich uit respect voor de traditie (nog) niet inlaat met standards, maar dat eigen muziek maakt die glanst zonder blik te zijn, glashelder klinkt zonder flinterdun te worden en ontroert maar het tranerige geen kans gunt.
- kwadratuur.be
Klara muziekprijs 2007 (jazz).
- Verschenen : 01/10/2004
- Opgenomen : 02/2004 -> 08/2004
- Referentie : C 003
- Drager : cd
- Label : Contour Records
