Alexandre Furnelle, geboren in Congo waar hij tot zijn zesde woonde, voelde zich al op zeer jonge leeftijd aangetrokken tot muziek. Hij debuteerde op de elektrische bas en ontdekte op twintigjarige leeftijd de jazz en de contrabas.
Als autodidact verdiepte hij zijn muzikaal onderzoek via een academische opleiding contrabas en klassieke harmonie, jazzharmonie- en contrabaslessen, zanglessen, ritmetraining en meer recentelijk viola da gamba.
Hij is geïnteresseerd in geluid als grondstof, wat hem ertoe bracht de mogelijkheden van de meest primitieve instrumenten te bestuderen.

Gepassioneerd door muziek, was hij geïnteresseerd in de evolutie van de westerse muziek, van de troubadours tot vandaag, maar ook in de wereldmuziek (meer in het bijzonder Afrika en de “Arabische” wereld). Zijn persoonlijke muzikale universum plaatst hem echter in de beweging van Europese jazzmannen die het werk van ruimte en geluid benadrukken.

Sinds 1979 werkt hij met muzikanten van alle stijlen: jazz, zang, muziek uit oosterse landen, oosterse muziek, enz.

Onder meer: ​​de zigeunergitarist Fapi Lafertin, jazzmannen als Peter Hertmans, Erwin Vann, Daniel Stokart, Jan de Haas, Barbara Wiernik, maar ook met muzikanten met een minder typische achtergrond zoals Marie Sophie Talbot (tussen jazz en zang), Cécile Paperback (vrije improvisatie, elektro-akoestische muziek, jazz), de viellist Stevie Wishart (improvisatie), en muzikanten van niet-Europese culturele afkomst zoals de Berberzanger Khalid Izri, Moufadhel Adhoum,...

Hij is lid van verschillende groepen waaronder O'Tchalaï (Oost-Europese muziek), Alwane, OST 'tet, heeft zowel als contrabassist als als componist deelgenomen aan verschillende theatershows.

Hij heeft verschillende cd's op zijn naam staan, waarvan de meest recente met het Kaléïdoscopes-ensemble dat hij samen met Daniel Stokart oprichtte