Inactief
Le Chat-Pitre
- Adres : Rue du Tabellion, Notarisstraat 1, Ixelles, Belgique
De Chat-pitre is een goede oude buurtbistro, zoals er steeds minder van zijn in Brussel. Het ligt verborgen aan het einde van de rue du Bailli, achter de parvis de la Trinité kerk, op de hoek van de rue de l'Aqueduc en de rue du Tabellion. De plek lijkt anachronistisch in deze nogal trendy en chique buurt. Hier is niets opzichtig, niets luxueus, niets wordt echt gedaan om de klant te lokken. Het is een echt "stamcafé", met zijn groene planten in de etalage, zijn houten tafels, zijn beeldjes van jazzmuzikanten, zijn tedere foto's van vrienden aan de muur en zijn ontelbare bierkartons waarop de klanten katten in alle vormen en vachten hebben getekend, vastgeprikt achter de bar. Bijna zeven jaar geleden nam Robert deze bistro over die een slechte reputatie had en knapte het op met muziek. Eerst met blues en rock, daarna snel met jazz. Sindsdien worden jazzconcerten elke woensdag vanaf 19.00 uur vaak gevolgd door een jam die doorgaat tot in de vroege uurtjes. De Chat-pitre is de ontmoetingsplaats geworden van de jonge generatie jazzmuzikanten die hier alle vrijheid vinden om zich uit te drukken. De ontvangst is zeer vriendelijk, de prijzen zijn zeer democratisch en de concerten zijn gratis. We verdringen ons een beetje om de groep in een hoek van de zaal te zien staan en ontdekken de jonge musici, klaar om de huidige jazz aan te pakken. De ruimte is niet erg groot, maar de akoestiek is uitstekend en bovenal natuurlijk. Jordi Grognard, Alex Tripodi, Renaud Dardenne, David De Vrieze, Mathieu De Wit, Cédric Favrese en anderen hebben hier hun stempel gedrukt, gezocht, uitgeprobeerd en uitgevonden. Vervolgens hebben zij hun ideeën gekruist met Fred Delplancq, Alexandre Cavalière, Tcha Limberger en Stéphane Mercier. Je hoort er alle soorten jazz, van gypsy tot fusion, van heel hedendaags tot hard-bop... alles is mogelijk en iedereen is welkom. De Chat-pitre is een warme plek die op zijn eigen manier bijdraagt aan het levend houden van de jazz en zijn geest. En alleen daarom al, is het de omleidingen waard.
(Jacques Prouvost, Jazz In België #72, oktober 2010)