Inactief De Nolf / Sheppard / Pallemaerts

De Nolf / Sheppard / Pallemaerts

Een zestal jaren geleden speelden Bart Denolf en de Andy Sheppard samen in het "Sextet Andaloucia" van de Franse pianist Jean-Marie Machado. Het was het begin van een langdurige vriendschap, gesteund op grote wederzijdse bewondering. De Nolf is een vaste waarde in het Belgische jazzlandschap en is vooral gekend als contrabassist in het Toots Thielemans kwartet. Andy Sheppard is een elegante en eigenzinnige saxofonist, wiens debuut op het befaamde ECM-label (Movements in Colour, 2009) warm werd onthaald. Samen met meester-drummer Dré Pallemaerts, die internationaal lof oogst met zijn invloedrijke Pan Harmonie band, vormen deze topmusici - exclusief voor JazzLab Series - een nieuw trio dat jazz van het allerpuurste gehalte brengt. "Andy Sheppard weet bij mij steeds de juiste snaar te raken", vertelt Bart De Nolf, "Andy is een lyrische en veelzijdige muzikant die voorbij de grenzen van de jazz durft te kijken. Hij werkte samen met musici van Massive Attack en is actief in de urban popscene in Bristol, maar speelde evengoed in de big bands van Carla Bley, George Russell of Gil Evans. Die constante honger naar nieuwe muzikale ontmoetingen herken ik ook bij mezelf." Tijdens een concert van drummer Dré Pallemaerts in Parijs groeide het idee om hun muzikale verwantschap te verzilveren met een nieuw project. Dré was meteen de geknipte man om het trio te vervolmaken. De Nolf: "Ik kan Dré al jaren. Wij volgden als jonge tieners samen de jazzstages in Dworp. Dré is de ideale drummer om een naakte trioformule naar ongekende hoogtes te tillen. Hij heeft een heel typische sound, herkenbaar uit de duizenden. Anders dan een doorsnee-drummer, denkt hij in timbres, melodieën, harmonieën. Hij drukt zijn stempel op alle bands waarin hij speelt." Als bassist staat Bart De Nolf vaak in de schaduw. Zo toert hij al jaren de wereld rond als lid van het kwartet van Toots Thielemans, maar eens thuis staat de telefoon nooit stil. Nu voor het eerst, en dankzij JazzLab Series, treedt hij voor het voetlicht als componist en bandleider. Hoewel, "bandleider"? "Ik geloof dat je in jazz het muzikale verloop vooral moet kunnen loslaten en vertrouwen in je collega's. Jazz is dat magische moment dat ontstaat wanneer de creatieve vonken tussen de verschillende groepsleden overslaan."

Hoe die muziek zal klinken, is voorlopig ook voor Bart ook nog een verrassing: "We zijn alledrie niet vies van experiment. Het kan dus nog alle richtingen uit. De vergelijkingen met de trio's van saxofonisten als Mark Turner, Joshua Redman of Branford Marsalis zullen niet van de lucht zijn. Maar misschien gaan we wel een heel andere richting uit en storten we ons op de elektronica? De ingrediënten zijn er alvast, en die zijn steengoed." Is het toeval dat Bart zijn trio voor het eerst mag presenteren op de dag dat hij 45 kaarsjes mag uitblazen? Wij denken alvast van niet. Het belooft voor iedereen een muzikaal feest te worden en Bart trakteert. Bart De Nolf maakte gedurende 10 jaar deel uit van Jacques Pelzers ‘Open Sky Unit', het Sadi Quartet. Hij is al bijna 12 jaar lid van het Toots Thielemans Quartet. Daarnaast werkt hij nog steeds samen met Jean Marie Machado. Sinds 1988 is hij docent aan het conservatorium van Gent en van Brussel.

Andy Sheppard is zonder meer één van de belangrijkste Britse saxofonisten. Na het horen van John Coltrane kocht hij een eigen sax en enkele weken later speelde hij al in Sphere, een kwartet uit Bristol. Sheppard werd gauw overstelpt met prijzen en kreeg vele kansen om met andere grote talenten samen te spelen, van Elvis Costello over Gil Evans tot Joanna McGregor en het Balanescu String Quartet. Daarnaast speelt hij al jarenlang in alle formaties geleid door pianiste Carla Bley. In ons land concerteerde hij reeds in duo met pianisten Rita Marcotulli en Jean-Marie Machado. In 2009 verscheen zijn debuut op het label ECM, Movements in Colour.

Dré Pallemaerts is terecht zowat de meest begeerd drummer van de jazz. Geen wonder dat op zijn Pal(le)ma(e)res namen pronken als Joe Lovano, Bob Brookmeyer, Toots Thielemans, Mal Waldron, Philip Catherine, Bert Joris,… Allemaal wilden ze Dré achter de drums. In 2007 verraste hij nog vriend en vijand met Pan Harmonie, een eigen band met o.a. Mark Turner en Stéphane Belmondo. Ook in trio en duo met pianist Bill Carrothers zoekt hij steeds naar nieuwe klankkleuren.