DOMINIQUE A au TROCADÉRO le 11 mai 2025

Dominique A stelt vragen en onderzoekt, zonder ooit het poëtische terrein te verlaten. Hij verkent ook onze band met de dierenwereld, die tijdens de lockdown grondig werd verstoord:

“De dieren kwamen / steeds met meer / Daalden af van de heuvels / Ernstig en stil (...) Bezorgd keken ze ons recht aan / Recht in de ogen.” (Les animaux)

Zijn beeldende kracht is onverminderd krachtig.

Nog indringender is zijn aanklacht tegen onze menselijkheid—in alle betekenissen van het woord—zoals verwoord in het gelijknamige nummer:

“Ik hield je in mijn armen / Zag je spelen in de tuin / Troostte je keer op keer / Zag je rennen over de paden / En allemaal voor dit / Jou nu zien meelopen, hand omhoog / Schreeuwend alsof niemand het hoort / Leuzen vol onmenselijkheid.”

Als een draaierige echo lijken Dominique’s woorden vandaag ingehaald door de geschiedenis. Maar met dit retrospectieve en sleutelachtige dubbelalbum slaat hij duidelijk een nieuw hoofdstuk open. En wij kijken uit naar wat volgt.