Igloo

Igloo

Igloo Records sinds 1978.

Het label IGLOO werd in 1978 opgericht en stamt uit de periode van intense culturele bruis aan het einde van de jaren zeventig, waarin netwerken, verenigingen en alternatieve projecten ontstonden, de actoren die tot op de dag van vandaag de lijnen van een groot deel van het culturele leven hebben uitgezet en er onder meer voor hebben gezorgd dat de jazzmuziek zich heeft kunnen ontwikkelen zoals dat in België is gebeurd.

Aanvankelijk verwelkomde het label Igloo producties in de marge van de muzikale massamarkt - klankpoëzie, geïmproviseerde muziek... - maar na de fusie met het label LDH in het begin van de jaren 80 verwelkomde het al snel de eerste jazzproducties, en niet de minste: Chet Baker, Philip Catherine, Jacques Pelzer, Michel Herr, Steve Houben of Charles Loos, ... zoveel namen die hebben bijgedragen tot de bekendheid van Igloo, niet alleen in België, maar ook internationaal, en die het mogelijk hebben gemaakt zijn eerste ambitie te ontwikkelen: een platform worden voor toekomstige talenten.

Zo bracht het label de generatie van Nathalie Loriers, Eric Legnini, Ivan Paduart, Manuel Hermia in het begin... daarna Mélanie de Biasio, Greg Houben, Pascal Mohy, en vele anderen, tot, meer recent, artiesten als Igor Gehenot, Antoine Pierre of Jean-Paul Estiévenart die deel uitmaken van de nieuwe golf van jazz.

De filosofie van het label is altijd geweest diversiteit te bevorderen, om de meer marginale muzikale uitingen te laten horen en te ondersteunen in een muzikale context die door uniformiteit wordt bedreigd. Hoewel jazz het belangrijkste domein is geworden, is het label open gebleven voor meer "onklassieke" creaties door de ontwikkeling van zijn "Igloo+" collectie. Het heeft zich ook gediversifieerd door aan het eind van de jaren '90 projecten van culturele ontmoetingen te integreren onder de noemer "Igloo Mondo". Tenslotte neemt het Franse chanson nog steeds een belangrijke plaats in: na de producties van het label Franc'Amour in de jaren 80 (Maurane, Pascal Charpentier, Claude Semal, Dunker), heeft Igloo het label "Factice" ontwikkeld, gewijd aan meer hedendaagse Franstalige muziek (Sacha Toorop, Mochélan, Mathias Bressan, Karim Gharbi, enz.).

40 jaar dat het Igloo label de muziek van zijn artiesten opneemt, produceert, promoot en verdeelt over de 5 continenten!

IGLOO JAZZ

De eerste opnamen op het Igloo jazz label zijn van Chet Baker en gitarist Philip Catherine. Maar meer dan wat ook heeft het label een platform geboden aan jonge jazz en hedendaagse muzikanten. In de loop der jaren heeft het het voorrecht gehad debuutalbums uit te brengen van pianisten Eric Legnini en Nathalie Loriers, vibrafonist Pascal Schumacher en zangeres Mélanie De Biasio.

Het label kan momenteel bogen op meer dan tweehonderd opnames die een substantieel overzicht vormen van drie decennia jazz in België: met de generatie van Michel Herr, Philip Catherine, Jacques Pelzer, Félix Simtaine, Steve Houben, Charles Loos, Pirly Zurstrassen, l'Ame des poètes, dan die van Nathalie Loriers, Eric Legnini, Ivan Paduart, Philippe Aerts, Anne Wolf, Manu Hermia, Pascal Schumacher, zonder het erfgoed te vergeten met de heruitgave van de vibrafonist Sadi of de nieuwe talenten van de jazzscene: Antoine Pierre, Igor Gehenot, Guillaume Vierset, Jean-Paul Estiévenart en vele anderen...