Dat ook grote namen de vernieuwing niet schuwen, bewijst saxofonist Ben Sluijs. Meer dan 8 jaar speelde met hij met één van de meest geprezen kwartetten in de Belgische jazz, maar in april 2003 vond hij de tijd rijp om het over een andere boeg te gooien. Hij vormde een nieuw kwartet met Jeroen Van Herzeele, Manolo Cabras en Marek Patrman. Dat het verduiveld goed klikt tussen de lyrische sax van Sluijs en het meer brutale spel van Van Herzeele, kan je horen op de onlangs verschenen cd True Nature.

DE PERS

De Morgen : "Dit kwartet mikt de komende jaren op de top" (Didier Wijnants) De Standaard, "Blue Note Festival 16/7/05 (Gent)" : Ben Sluijs en de tenorsaxofonist Jeroen Van Herzeele gingen echt op zoek naar een nieuwe klankenwereld. Soms trokken ze samen op, dan weer soleerden ze weer op een heel vrije manier. Soms leken ze klanken uit hun saxofoons te persen, daarbij gesteund door de polyritmiek van drums en bas. Gaandeweg groeide de intesiteit. Sluijs schrijft vindingrijke melodieën, met een apart knikje in. Daar zijn wondermooie dingen bij, zoals de ballad "Unlike You".

De Morgen "Blue Note Festival 16/7/05 (Gent)" Dag 2 werd alweer Belgisch ingezet. Stomend door het Ben Sluijs Quartet (****) dat de grenzen van de mogelijkheden van 2 saxen niet alleen aftast maar constant probeert te verleggen. Festivalsite "Blue Note Festival 16/7/05 (Gent)" Hun eerste cd, True Nature, liet begin dit jaar al een goed ingespeelde groep horen waarin de lyrische alt van Sluijs en de viriele tenor van Van Herzeele elkaar uitstekend in evenwicht houden in avontuurlijk opgebouwde, eigen composities. In een goedgevulde tent bleek hoezeer het kwartet op enkele maanden tijd nog is geëvolueerd. Composities als Earth, Wide, Unlike You en Mali illustreerden de perfecte balans tussen Sluijs en Van Herzeele met helder gearrangeerde thema's en narratieve solo's. Een band met geduld en een lange adem.

De Standaard ...De door de wol geverfde instrumentalisten kunnen hun saxofoons laten zingen en zeuren, flemen en fluisteren, kakelen en klagen. Dat gebeurt nooit gratuit, maar altijd doordacht en met veel beheersing. Elke noot, elke klank wordt bijgevijld en in het verhaal ingepast. (Karel Van Keymeulen)

Knack Focus ...Bands met een dergelijke samenstelling zijn niet dik gezaaid, en smaakvolle exemplaren nog minder. ..."True Nature" is echter een gewaagde en geslaagde evenwichtsoefening tussen de lyrische alt van Sluijs en de viriele tenor van Van Herzeele...(Bart Comand)

Gazet Van Antwerpen ...Samen wagen ze zich aan jazzgymnastiek op hoog niveau...(FH)

Brabants Dagblad (NL) ...dat hij al die invloeden op integere wijze in zijn muziek laat doorklinken. Daarmee onderscheidt hij zich van vrijwel iederéén. Klasse dus. (Rinus van der Heijden)

De Tijd ...de composities (allemaal van Sluijs zelf) onttrekken zich gelukkig aan de voorspelbaarheid van de gebruikelijke cyclische schema's . Ze zijn van een prettige onregelmatigheid in de opbouw ... Daarmee verwijdert Sluijs zich geleidelijk van de comfortabele mainstream, doorprikt hij de jazzcodes van het conservatorium...(Rob Leurentop)

Jazzmozaïek ...de lyriek van Ben Sluijs en de spiritualiteit van Jeroen Van Herzeele geven wel een heel eigen kleur aan dit kwartet: een veelbelovende eigen wijs...(IR) De Morgen ... Sluijs speelt geen verstoppertje met die inspiratiebronnen, want hij vermeldt ze uitdrukkelijk. En de muzikanten weten er perfect mee om te gaan...dit kwartet mikt de komende jaren op de top (Didier Wijnants)

Leidsch Dagblad (NL) ...De grootste meerwaarde van de band zit echter in de samenwerking tussen de beide blazers die elkaar feilloos qua toonvorming weten te vinden... (Ken Vos)