Derde album voor gitarist Lorenzo Di Maio en zijn groep met opnieuw een topbezetting en deze keer een eclectisch instrumentarium op het snijpunt van akoestisch en elektrisch. ‘Ruby’ schuurt langs de alternatieve rock en filmmuziek. Centraal blijft echter melodieuze jazz met een sterk gevoel voor nostalgie.
Lorenzo Di Maio is ontegensprekelijk een van de meest gevraagde gitaristen in de Belgische scene. Hij duikt op aan de zijde van uiterst uiteenlopende jazzmuzikanten (Antoine Pierre, Jean-Paul Estiévenart, Christel Wautier, Fabrice Alleman,…) maar is eveneens vertrouwd met de werelden van pop, electro en chanson (onder meer zangeres Elia Rose, Next.Ape en Greg Houben, onze Belg in Rio).
Na twee albums onder eigen naam bij Igloo (‘Black Rainbow’ - 2016 en ‘Arco’ – 2021) stelt hij zijn nieuw kwartet voor met alweer topmuzikanten in de rangen: Wajdi Riahi (piano, Rhodes), Pierre Hurty (drums) en Cédric Raymond die er voordien ook al bij was (Prophet, Moog). Met deze originele bezetting bevestigt Lorenzo Di Maio zijn reputatie en treedt hij bovendien buiten zijn comfortzone.
De gitarist componeerde tien nummers waarvoor hij zijn inspiratie haalde bij Aaron Parks, Ben Wendel, Brad Mehldau, Gilad Hekselman en de filmmuziek van Ennio Morricone zonder hen echter te kopiëren.
Tien titels die de luisteraar onderdompelen in een heel aparte sonore sfeer. Elektronische soundscapes vermengen zich met de heldere en sprankelende tonen van de akoestische piano en de warme analoge synthesizerklanken wentelen zich rond het gitaarspel, nu eens heel zuiver en vervolgens met de nodige reverb. De melodie blijft het middelpunt waarbij simpele en spontane passages afwisselen met meer gelaagde en complexe stukken.
- Verschenen : 01/12/2023
- Referentie : IGL357
- Dragers : cd, digitaal
- Label : Igloo
