Ik ben al jaren een fervent lezer van filosofie en jazzliefhebber. Ik bestudeer beide disciplines en sinds ik serieus ben gaan componeren, heb ik besloten deze verschillende kunstvormen in mijn muziek te vermengen. Eind juni breng ik een album uit waarop ik al mijn instrumenten bespeel: alt- en tenorsaxofoon, fluit, klassieke gitaar en zang.
Resilience is de naam van dit eerste album. Het is een universum opgebouwd rond mijn invloeden: jazz, chanson en declamatie, evenals alternatieve muziek (experimenteel, progressieve rock). Het project, in zijn volledige bandvorm, bestaat uit een elektrische gitaar, een elektrische bas (en binnenkort een contrabas), drums, en ikzelf speel saxofoon, klassieke gitaar en zang.
De nummers op mijn huidige en toekomstige projecten zijn in wezen de uiting van mijn algehele ontgoocheling, mijn idealen die in puin zijn achtergelaten terwijl ik experimenteer met de wereld en menselijke relaties. Het zijn ook eisen, poëtische voorstellen, hutten waarin, beschut in deze precaire habitat, alles opnieuw moet beginnen. Ik verkondig mijn eisen aan het puin van wat verloren is. Van woede, via minachting, zachtheid en hoop, gebruik ik een scala aan uiteenlopende emoties om te getuigen van de opeenvolgende – soms naast elkaar bestaande – stadia van onze pogingen tot rebellie, acceptatie en berusting, tegenover onze vermoeidheid, waartegen de idioten zich nog steeds verzetten.
Deze composities worden ook gepresenteerd in de vorm van duetten of trio's met contrabas en viool. Ik heb dit project "Dans la Cabane" (In de Hut) genoemd en het behandelt dezelfde thema's, hoewel het ook tekstlezingen, theater en schilderkunst omvat. Het doel is om er zowel een performance als een concert van te maken.
Ik ben ook sidemusicus; deze rol geeft me de mogelijkheid om een andere vocabulaire te ontwikkelen in mijn improvisatie als saxofonist. Ik speel funk, hiphop, indiemuziek, Braziliaanse muziek en natuurlijk bebop en hardbop. Ik doe mijn best om deze verschillende genres goed te verdedigen.
