Kae Tempest

In diens relatief korte carrière wist Kae Tempest al twee nominaties bij elkaar te sprokkelen voor de Mercury Prize – de toonaangevendste Britse muziekprijs. Evenveel als Oasis, The xx en alt-J. Oké, in een ideale wereld had Tempest de nominaties ook verzilverd, maar geef toe dat dit al niet slecht is voor een eigenzinnige rapper uit een Londense buitenwijk die de helft van de tijd bezig is met literatuur, theater – Guy Cassiers baseerde zijn theatervoorstelling Tiresias op één van diens teksten – en poëzie. Het zal bijgevolg niemand verbazen dat Tempest een mix brengt van hiphop en spoken word, maar wat gerust wél mag verbazen is dat die daarmee zelfs al Jay-Z beïnvloedden. Nadat (super)producer Rick Rubin enkele demo's van diens recentste album The Book of Traps and Lessons aan de rapper liet horen, zei die plots: "Okay, I'm going home. I know what I need to do now." Een paar maanden later bracht Jay-Z 4:44 uit, veruit zijn beste en meest introspectieve plaat in jaren. Dát is het effect dat Kae Tempest heeft op mensen. En halfgoden. Reken daar nu hun gloednieuw album The Line is A Curve bij en met Kae's kenmerkende lyrics en krachtige performances is hun komst naar Gent Jazz nu al eentje voor de geschiedenisboeken. Line up to be announced