Naima Joris Band
Sommige muzikanten kunnen dat. De tijd laten stilstaan. Vaak zonder opzet. Ze zingen liedjes recht uit de ziel. Ze raken anderen recht in het hart. Naima Joris is zo'n zangeres. Puur.Naima Joris heeft een bewogen leven achter de rug. Ze is geen beginneling - zeker niet op menselijk vlak - maar, vreemd genoeg, muzikant/componist. Ze had nooit de ambitie om op een podium te staan en leerde pas op haar 27e de basis van gitaar en piano. Het was genoeg om zich thuis te troosten met het spelen en zingen van covers die haar hart aanspraken.
Zo werd ze door Gaetan Vandewoude uit haar huiskamer gehaald om korte tijd als achtergrondzangeres bij Isbells te fungeren. Even later zong ze voor het eerst een lead song voor publiek bij Raymond van het Groenewoud tijdens een Radio 1 sessie. Haar vader, jazzmuzikant Chris Joris, trok haar vanaf 2016 het podium op als gastzangeres in zijn band. Ze ontdekte de diepte van haar stem en nam op een dag een tip aan van een enthousiaste luisteraar om een nummer van Cesaria Evora te coveren. Ze probeerde deze tip uit tijdens de eerste lockdown, dus postte ze Sodade van Cesaria Evora. Het succes van die Facebook-post leidde haar in de schijnwerpers.
Terwijl ieders carrière in de wacht stond, brak Naima door toen ze 39 was. Dit gaf haar de kans om samen met haar broer, Yassinto, een eerbetoon te brengen aan hun overleden zus in de vorm van haar eerste EP. ("Naima Joris" 2021)Na de ode kwam een tribute-album met liedjes van Daniel Johnston, in wiens werkwijze en gevoelswereld zij raakvlakken vindt. ("Tribute to Daniel Johnston" 2022)
En nu, haar eerste albumdebuut: "While the Moon". Een warm bad om de ziel te troosten van elke luisteraar tot wie het spreekt. 'Hopeful again' en 'Suddenly' zijn verdere postmortale samenwerkingen met haar overleden zus, die de teksten achterliet.
Naima's liedjes kijken niet weg van pijnlijke onderwerpen die ons allemaal treffen. Ze kiest ervoor erover te zingen in plaats van te treuren, juist omdat ze van het leven houdt. Zo sluit het album af met een ode aan het leven in 'This Life + Urlicht.' Het slotnummer is een fusie van twee composities. This Life is gecomponeerd en op kinderlijke wijze gespeeld door Naima op de Keltische harp. Urlicht, het tweede deel, is een compositie van Niels Van Heertum waarin je hem hoort ademen door zijn euphonium. Naima: "Dat brengt ons bij de essentie; want adem begint en eindigt het leven."
