Théâtre 140

Het Théâtre 140 werd opgericht door Jo Dekmine en opende zijn deuren in de herfst van 1963.

Het publiek ontdekte Serge Gainsbourg, Dimitri le clown d'Ascona, de Naïves Hirondelles van Roland Dubillard, Ferré, Barbara en die Britse Rubbish die de esthetiek van de 140 markeerden vóór het Grand Magic Circus en het psychodrama Maman, j'ai peur geschreven en opgevoerd door Jacques Higelin, Brigitte Fontaine en Rufus een paar jaar later.

Het jaar daarop begon de eindeloze samenzwering met het Living Theater of New York en de Bread and Puppet. En dan Pink Floyd, Zappa, Yes, Soft Machine, Talking Heads, Johnny Rotten met Public Image Ltd., en niet te vergeten Thelonious Monk, Michel Petrucciani, Bobby McFerrin, Claude Nougaro, William Sheller, Arthur H, Dick Annegarn... Maar ook de Café de la Gare impros met Patrick Dewaere, Romain Bouteille en anderen. De New Yorkse undergroundscene was ook aanwezig op het Schaarbeekpodium. Het was een tijd van grote vriendschap met La Mama uit New York en daarna het Playhouse of Ridiculous uit New York (71), waartegen een rechtszaak was aangespannen...

In de jaren zeventig zei Jo Dekmine graag "Theater 140 is een kermiskeet", waarmee hij verwees naar zijn verlangen om open en anders te zijn dan het klassieke theaterlandschap, dat toen nog in de meerderheid was. Met de wens een plaats te zijn voor buitenlandse gezelschappen en artiesten, of althans niet specifiek voor de Belgische Franstalige wereld, heeft de 140 producties gebracht van Peter Brooke, Joël Pommerat en Tadeusz Kantor en zijn Dode Klas, die tot de verbeelding van elk publiek is blijven spreken.

In de loop der jaren is Le 140 uitgegroeid tot een relais voor de internationale programmering van concerten, theater en dans. Mathilde Monnier, Josef Nadj, Alain Platel, Georges Appaix, Kazuo Ohno's Bûto, Sankaï Juku en Ariadone hebben hier allemaal opgetreden. Pina Bausch werd gepresenteerd in de Munt ter gelegenheid van de 20e verjaardag van het 140-jarig bestaan van het theater, en haar decor paste niet op het toneel van het theater. Om nog maar te zwijgen van de humor van Guy Bedos, Zouc en Pierre Desproges.

In september 2015, na 53 drukke seizoenen, gaf Jo Dekmine de teugels over aan haar collega Astrid Van Impe. Momenteel is zij directeur en zet zij de verkenning voort die verbonden is aan het imago van Theater 140 sinds de opening ervan.

In juni 2017 werd Theater 140 omgedoopt tot "Le 140", een weerspiegeling van de multidisciplinaire programmering. Deze nieuwe naam gaat vergezeld van een gedurfd en elegant nieuw grafisch charter, ontworpen door Racasse Studio. Geeft ons logo niet de 1000 gezichten van Le 140 weer?

Voor de lancering van het seizoen 20-21 werken we samen met het grafisch ontwerpbureau Mpoint production en Rebecca Rosen voor de illustraties. Grote creaties komen eraan!